Επισείουσα την ερυθρά σημαία της
εξόδου της Ελλάδος από την Ευρωζώνη, η δημοκρατική Γερμανία επιδιώκει ακριβώς
να αποφύγει κάτι τέτοιο , ασκώντας άκομψη πίεση στις προσεχείς
διαφαινόμενες δημοκρατικές επιλογές του ελληνικού λαού , των Ελλήνων ψηφοφόρων
δηλαδή.
Η δήθεν απειλή της Γερμανίας να μην
εμποδίσει την «Grexit» (Greek Exit) , την έξοδο δηλαδή της Ελλάδος από
την Ευρωζώνη, που διέρρευσε στο, φιλικό προς την κυρία Μέρκελ, έγκριτο
περιοδικό Der
Spiegel , έδωσε αφορμή για πολλές συζητήσεις και λιγώτερες
(δυστυχώς) σκέψεις εδώ στην Ελλάδα ! Η καθόλου
πειστική γερμανική κυβερνητική διάψευση που ακολούθησε, άφησε τους
ενδιαφερόμενους άφωνους και αμήχανους μέσα στο ομιχλώδες τοπίο των πραγματικών
προθέσεων της δημοκρατικής Γερμανίας. Κάτι το οποίον δεν μπορεί πειστικά
να διαψευσθεί είναι η ακρίβεια , η εγκυρότητα και το timing των «πληροφοριών»
του Spiegel ! Οι διαρροές μέσω του Spiegel δεν
είναι ποτέ συμπτωματικές.
Για να μπορέσουμε να ερευνήσουμε τα
κίνητρα της Καγκελλαρίας , θα πρέπει να εξετάσουμε τις τακτικές και τις
στρατηγικές επιδιώξεις και προθέσεις της (Lenin). Η Μέρκελ
παρουσιάζεται αποστασιοποιημένη από τις ελληνικές πολιτικές εξελίξεις,
στην πραγματικότητα όμως παρεμβαίνει δυναμικά στην
ελληνική προεκλογική σκηνή , αδιαφορώντας , τάχατες , για τα τεκταινόμενα.
Παριστάνουσα πως είναι έτοιμη να βοηθήσει την Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ σε
περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, η κυρία καγκελλάριος δείχνει πως είναι
πρόθυμη να αφήσει αυτήν την επιλογή στον ελληνικό λαό ! Η
Γερμανία θα λάβει υπ’ όψη της την ετυμηγορία του ελληνικού λαού και
θα πάρει τις αποφάσεις της. Εδώ λοιπόν ευρίσκεται ο εκβιασμός , διότι
ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμεί , επί του παρόντος τουλάχιστον , να
βγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, αλλά να αναδιαπραγματευθεί ή και να καταργήσει
τους βαρείς όρους που επιβάλλουν τα Μνημόνια και η Τρόϊκα.
Η καγκελλαρία αρνείται λοιπόν ,
κατ΄αρχήν, κάθε συζήτηση με τον ΣΥΡΙΖΑ . Εάν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ , τότε η
Ελλάδα θα αποκλεισθεί από την Ευρωζώνη και δεν θα υπάρξει καμμία
διαπραγμάτευση με τη νέα ελληνική κυβέρνηση. Με άλλα λόγια, η
Γερμανία θέτει τους δικούς της όρους στον ελληνικό λαό. ΄Η ο
Σαμαράς και το ευρώ ή ο Τσίπρας και το πουθενά. Πρόκειται για ωμή
απόπειρα παρέμβασης στην ελληνική προεκλογική εκστρατεία , η οποία
ενδέχεται να βαρύνει
σημαντικά στην επιλογή των Ελλήνων, όσον πλησιάζουμε την
25η Ιανουαρίου 2015.
Η αριστοτεχνική αυτή κίνηση της
Γερμανίας, σπάνια γιά την γερμανική πολιτική φιλοσοφία της υιοθέτησης της
απόλυτης απλότητας, αποβλέπει στο αντίθετο αποτέλεσμα, στην αποφυγή
δηλαδή με κάθε λογική θυσία, της ελληνικής εξόδου από το ευρώ , της
«Grexit». Σε διαδικτυακή παρέμβασή του , την 7/1/2015 , ο
αρχισυντάκτης της Handelsblatt
, τονίζει μεταξύ άλλων , ότι «η εκτόξευση τέτοιων
απειλών στοχεύει ακριβώς στην αποφυγή της πραγματοποίησής των !».
Η
Γερμανία ελπίζει ότι οι Έλληνες, φοβούμενοι πως θα τους αναγκάσει να
αποχωρήσουν από την Ευρωζώνη, κάτι που κάποιοι φαντάζονται ότι θα
τους οδηγήσει στο χάος, θα επιλέξουν να ψηφίσουν το κόμμα του απερχόμενου
πρωθυπουργού. Ο Σαμαράς μπορεί λοιπόν να ευχαριστήσει γιά άλλη μία
φορά την «κολλητή του» ΄Ανγκελα Μέρκελ, γι’ αυτήν την ύστατη χείρα βοηθείας
!
Στη πραγματικότητα, η γερμανική
απειλή δεν μοιάζει πραγματικά σοβαρή. Το επιχείρημα που ανέπτυξε το Spiegel για την
ανυπαρξία κινδύνου μετάδοσης του «ιού» από την Ελλάδα στις άλλες χώρες της
Ευρωζώνης είναι στην πραγματικότητα αμφισβητήσιμη. Βέβαια, η πολιτική κρίση του
τέλους Δεκεμβρίου στην Ελλάδα δεν είχε επιπτώσεις στα δημοσκοπικά ευρήματα των
άλλων χωρών της ευρωζώνης , διότι τώρα υπάρχουν χρηματοπιστωτικά
όπλα αντίδρασης, όπως το MES και τα τουλάχιστον 500 δις. ευρώ της ΕΚΤ, στη
διάθεσή τη. Ασφαλώς και η ΕΚΤ θα μπορούσε να εκβιάσει την Χώρα μας να
εγκαταλείψει τη Ευρωζώνη, περιορίζοντας ή σταματώντας την έκτακτη βοήθεια (ΕLA) στις ελληνικές
τράπεζες, κάτι τέτοιο όμως θα μπορούσε χρησιμοποιηθεί από την Ελλάδα κατά των
δανειστών της, ως παραβίαση κοινοτικών κανονισμών αλλά και αυτών ακόμη των
Μνημονίων !
Δεν πρέπει φυσικά να παροράται ότι η ύπαρξη
προηγουμένου, θα βαρύνει κρίσιμα και καθοριστικά στις
αποφάσεις της Γερμανίας για την Ισπανία , αλλά , κυρίως, για
την Ιταλία !
Οι πιθανές συνέπειες μίας
τέτοιας εξόδου για την Ελλάδα, θα είναι πολύ λιγώτερο σημαντικές από ότι σήμερα
ισχυρίζεται η μνημονιακή προπαγάνδα, εγχώρια και ξένη, αφού η Πατρίδα μας θα
έχει ανακτήσει την νομισματική της ανεξαρτησία και θα έχει de facto πλέον
αποδειχθεί πως η είσοδος στο ευρώ δεν είναι μία «μη αντιστρέψιμη διαδικασία»,
όπως την παρουσιάζουν σήμερα. Θα έχουν λοιπόν ανοίξει «οι ασκοί του
Αιόλου» για την ευρωζώνη αλλά ιδίως για την Γερμανία !
Έγκριτοι γερμανοί οικονομολόγοι εκτιμούν ότι έξοδος της Ελλάδος από την
Ευρωζώνη , μπορεί να στοιχίσει από 600 έως 1100 δις ευρώ ! Εάν η Grexit
αποδειχθεί πολύ ακριβή για την Ευρωζώνη, θα ενθαρρύνει και άλλες
χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ελλάδος εκβιάζοντας την Γερμανία,
έχοντας κατά νούν την ελληνική εμπειρία. Δεν θα πρόκειται δηλαδή γιά
ιδιομορφία της ελληνικής περίπτωσης. Τα πολιτικά κόμματα που τάσσονται
εναντίον του ευρώ θα μπορούν να υποσχεθούν πως θα τα καταφέρουν καλύτερα
και στηριζόμενα στο ελληνικό προηγούμενο να τονίσουν ότι η επιστροφή στο εθνικό
τους νόμισμα μπορεί να πραγματοποιηθεί ευχερέστερα !
Εάν δε η
Grexit υλοποιηθεί καλύτερα από ότι σήμερα εκτιμάται , θα προσφέρει
ένα πανίσχυρο εργαλείο στους ευρωσκεπτικιστές ! Η Γερμανία θα
βγει πολύ αδύνατη από μία ελληνική περιπέτεια: οι λοιποί εταίροι της
θα μπορούν τότε εκβιάσουν ή να απειλήσουν με μία δική τους έξοδο
, γιά να κάμψουν την αδιαλλαξία του γερμανικού κατεστημένου !!. Στην
πραγματικότητα το ελληνικό προηγούμενο θα έχει θέσει σε αμφισβήτηση
όλα τα δεδομένα στην Ευρωζώνη. Η Γερμανία μπορεί ασφαλώς να
ανθέξει την έξοδο της Ελλάδος από την Ευρωζώνη, αλλά όχι και της Ιταλίας
ή και της Γαλλίας, όχι τόσον για λόγους οικονομικούς και
δημοσιονομικούς αλλά για λόγους γεωστρατηγικούς !
Η πιθανή Grexit θα ήταν επίσης
μία βαριά πολιτική ήττα για την Άνγκελα Μέρκελ, η οποία, από το 2010
ανακήρυξε την σωτηρία του ευρώ ως τον ακρογωνιαίο λίθο της
ευρωπαϊκής πολιτικής της. Αν η Ελλάδα εξέλθει από τη νομισματική ένωση,
θα κηρύξει στάση πληρωμών του εξωτερικού χρέους της (όχι παύση
πληρωμών) για λόγους ανάγκης που προβλέπoνται από το
Διεθνές Δίκαιο (State
of Emergency). Αν οι δανειστές της προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο κατά της Χώρας μας , πολύ δύσκολα θα μπορέσουν να αποδείξουν ότι η
Πατρίδα μας δεν ευρίσκεται σε μία τέτοια κατάσταση , με 1.500.000
ανέργους και 3.000.00 Έλληνες να ζούν κάτω από το ευρωπαϊκό όριο της φτώχειας ,
πέραν του ότι η έξοδος από την ζώνη του ευρώ δεν έγινε με την αβίαστη
θέλησή της, αλλά της επεβλήθη από τα σκληρά μέτρα που της επέβαλαν οι δανειστές
της με την βοήθεια των εγχώριων υποτακτικών τους.
Πολλώ δε μάλλον που η έξοδος
από την Ευρωζώνη δεν προβλέπεται από καμμία ευρωπαϊκή συνθήκη, άρα
η Ευρωζώνη θα ώφειλε να στηρίζει μία ισότιμη χώρα-μέλος της με κάθε τρόπο αντί
να την οδηγεί στην άτακτη ή (ακόμη χειρότερη) ελεγχόμενη χρεωκοπία.
Κηρύσσοντας χρεωκοπία, η ελληνική κυβέρνηση θα ανακτούσε όλα τα απαραίτητα μέσα
να δράσει για την ανάταξη της οικονομία της το δε ευρωπαϊκό /
διεθνές χρέος της θα μπορούσε να αρχίσει να εξοφλείται όταν η ελληνική
οικονομία θα μπορούσε παράγει και να εξάγει απτά υλικά αγαθά , όπως
άλλωστε συνέβη με την Δυτική Γερμανία , στην οποίαν , με την Συνθήκη των Λονδίνου το 1953 , εχαρίσθη το 67% των χρεών της , συναινούσης και της Ελλάδος
, και, συμφωνήθηκε ότι η πληρωμή του υπολοίπου 33% των χρεών να συνδεθεί με τις
εξαγωγές της , όταν και αν αυτές θα επραγματοποιούντο, με ποσοστόν 4% !
Η συνθήκη της Λισσαβώνος προβλέπει
περίπτωση εξόδου από το ευρώ , μόνον κατόπιν αιτήματος της ενδιαφερόμενης χώρας
,επαρκώς αιτολογημένου. Σε κάθε άλλη περίπτωση, το ευρώ είναι επίσημα
αμετάκλητο και δεν προβλέπεται νομικά δυνατότητα εξόδου από την ευρωζώνη.
Μία έξοδος από την Ευρωζώνη δεν σημαίνει έξοδο και από την
Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρεταννίας και Βόρειας
Ιρλανδίας, η Δανία , η Σουηδία , η Πολωνία, η Τσεχία κλπ είναι μέλη της ΕΕ ,
χωρίς να είναι μέλη της Ευρωζώνης . Στην Σουηδία, στην Πολωνία το ευρώ
χρησιμοποιείται ευρύτατα , χωρίς να αποτελεί εθνικό νόμισμα. Στην Αλβανία, στην
Σερβία, στο Μαυροβούνιο συμβαίνει το ίδιο . Ακόμη και σε περίπτωση χρεωκοπίας
της Ελλάδος και στάσης πληρωμών του χρέους της, δεν υπάρχει τίποτα που να την
υποχρεώνει να εγκαταλείψει τη ζώνη του ευρώ.
Η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει μετά
την 25η Ιανουαρίου του 2015 με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ , μπορεί να
καταγγείλει τα Μνημόνια και τις συναφείς Δανειακές Συμβάσεις , ακυρώνοντας με
Νόμο όλους τους εφαρμοστικούς νόμους των μνημονιακών κυβερνήσεων. Μόνον τότε οι
δανειστές θα αναγκασθούν να προσέλθουν σε ουσιαστική διαπραγμάτευση. Δεν
μπορείς να διαπραγματευθείς μία συμφωνία αν δεν την καταγγείλεις , πρώτα
! Η μόνη δύναμη που πραγματικά θα μπορούσε να αναγκάσει
την Ελλάδα να βγει από την Ευρωζώνη είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Εάν ο
Μάριο Ντράγκι διακόψει την έκτακτη βοήθεια ρευστότητας (ELA) στον ελληνικό
τραπεζικό σύστημα , η χώρα μπορεί να ευρεθεί χωρίς επαρκές απόθεμα
χαρτονομίσματος ευρώ και να αναγκασθεί να εκδώσει δικό της νόμισμα,
προκειμένου να λειτουργήσει. Όπως όμως αναφέρουμε πιο πάνω , κάτι τέτοιο είναι
εξαιρετικά απίθανο να συμβεί διότι θα σημάνει αθέτηση υποχρεώσεως από την
πλευρά των δανειστών μας και θα εξασθενήσει την διαπραγματευτική τους θέση ,
στην περίπτωση που το ελληνικό ζήτημα αχθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο , πράγμα
εξαιρετικά πιθανόν !
Αλλά θα τολμήσει η Ευρωπαϊκή
Κεντρική Τράπεζα να δημιουργήσει ένα τέτοιο προηγούμενο; Βέβαια απείλησε να το
κάνει στην Ιρλανδία το 2010 και στην Κύπρο το 2013, αλλά υπολόγισε (και σωστά)
πως οι απειλές της θα ήταν αρκετές. Με τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία στην
Αθήνα και τον Μάριο Ντράγκι αντιμέτωπο με την απειλή ευρέως
αποπληθωρισμού στην ευρωζώνη, ο αποκλεισμός Ελλάδος από την
χρηματοδότηση θα ήταν ένα επιπόλαιο παιχνίδι με την φωτιά. Οι τράπεζες
των άλλων χωρών της περιφέρειας θα μπορούσαν τότε, σε αντίδραση πρόνοιας, να
αυξήσουν τα επιτόκιά τους , με αλυσιδωτές αντιδράσεις στις επιχειρηματικές
συναλλαγές που θα επηρέαζαν σημαντικά την ήδη πληττόμενη από το embargo της Ρωσσίας , αλλά και από την ραγδαία άνοδο της τιμής του δολλαρίου , ενεργοβόρο Γερμανική βιομηχανία !
Η απειλή δημιουργίας προηγουμένου,
που προαναφέραμε, είναι πολύ αποτρεπτική για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που
δεν υπάρχει παρά μόνο για το ευρώ και επομένως δεν μπορεί να εκτίθεται στον
κίνδυνο της εξασθένησης του ευρώ.. Πολύ δύσκολα , λοιπόν, μπορούμε να
δεχθούμε ότι ο Ιταλός Μάριο Ντράγκι , που βρίσκεται τώρα σε διαρκή προστριβή
σύγκρουσης με την Γερμανική Bundesbank στο θέμα της ποσοτικής χαλάρωσης,
θα υποχωρήσει στις υπερφίαλες γερμανικές αξιώσεις.
Ο γερμανικός εκβιασμός της
Grexit (της βίαιας εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ) είναι επομένως αμιγώς
πολιτικός. Αποσκοπεί στον εκφοβισμό του Ελληνικού Λαού για να μην ψηφίσει τα
αντιμνημονιακά κόμματα . Κάθε ημέρα και πιό πολύ , η δημοκρατία στην γηραιά
ήπειρο παρακμάζει και χειραγωγείται με την χρήση του φόβου, που όπως
μόλις πρόσφατα διαπιστώσαμε με την ισλαμική επιδρομή στην Γαλλία , μπορεί αυτή
να λάβει και την πιο απεχθή της μορφή !
GREXIT (Greek
Exit) ή μήπως GER XIT (German Exit) ;
Σε φάση γενικώτερης γεωπολιτικής
παγκόσμιας αναδιάταξης, με την Ρωσσία, την Κίνα και τις αναδυόμενες χώρες της
Ευρασίας ( Βιετνάμ , Κορέα κλπ) να σημειώνουν ρυθμούς ανάπτυξης 5-7%
ετησίως , η Δύση ευρίσκεται γενικά σε σαφή υστέρηση ιδίως σε θέματα ανάπτυξης ,
παραγωγικότητας και δημογραφίας.
Πιό συγκεκριμένα, η μετρίως
πορεύομενη «υπερδύναμη» βλέπει στην Ευρώπη έναν γηράσκοντα και
αντιπαραγωγικό αδύναμο κρίκο, που αδυνατεί να εφαρμόσει αντίστοιχες πολιτικές
ανάπτυξης και αύξησης της ζήτησης και παραγωγικότητας , με "ηγέτιδα"
δύναμη μία πολιτικά παραπαίουσα Γερμανία που εμμένει οπισθοδρομικά και
πεισματικά σε πολιτικές λιτότητας για όλη την Ευρωζώνη και τους λαούς της
, περιλαμβανομένου και του γερμανικού λαού, χωρίς -από την άλλη πλευρά- να
κάνει ουσιαστικά τίποτε για να αποκτήσει η Ευρωζώνη πραγματικούς
μηχανισμούς και όργανα σύγκλισης αντίστοιχα με αυτά των ΗΠΑ .
«Ενιαίο νόμισμα με 18 πληθωρισμούς
και 18 ρυθμούς ανάπτυξης χωρίς κοινή δημοσιονομική πολιτική είναι μία τρέλλα
χωρίς καμμία ελπίδα! », είπε πρόσφατα ο Μισέλ Πικετί,
γνωστός Γάλλος οικονομολόγος…
Σήμερα , με ευθύνη της Γερμανίας , η
Ευρωζώνη διαθέτει αλλεπάλληλα όργανα έκτακτης ανάγκης ( MES, ΕLA, EFSF κλπ)
που όμως δεν συνιστούν ένα συνεκτικό οργανικό σύνολο , αλλά μάλλον μία
αλληλουχία συνεχών και διαδοχικών διαδικασιών διευθέτησης και
αντιμετώπισης προβλημάτων συντονισμού μεταξύ Ευρωπαϊκού Βορρά και
Ευρωπαϊκού Νότου, μεταξύ νεοεισελθουσών και παλαιοτέρων χωρών, μεταξύ
χωρών της Ε.Ε. εκτός και εντός Ευρωζώνης , μεταξύ μεγάλων και
μικρών χωρών, σε μια πληθώρα συνδυασμών και αντιφάσεων με όλους τους δυνατούς
τρόπους.
Ποτέ η Γερμανία και η υπ αυτήν
Ευρώπη με τις πολιτικές λιτότητας , που αυτή κατάφερε να της επιβάλει , δεν
θα μπορέσει να ανταγωνισθεί τους υψηλούς βαθμούς παραγωγικότητας
των χωρών των BRICS και της Ευρασίας , και όσο και αν συμπιέσει περαιτέρω
τα εισοδήματα των Ευρωπαίων πολιτών , εργαζομένων και συνταξιούχων (ακόμη
και κατά 50%, κάτι απόλυτα αδύνατον, τουλάχιστον στον Βορρά) , δεν θα μπορέσει
ποτέ να μειώσει την διαφορά ανταγωνιστικότητας , όταν οι μισθοί και οι
συντάξεις στις αναδυόμενες χώρες δεν υπερβαίνουν το 1/3 ή το
1/5 των ευρωπαϊκών ! Αναπότρεπτη συνέπεια αυτών των
ανισοτήτων είναι ο σημερινός «κατακλυσμός» της Ευρώπης από ασιατικά
προϊόντα "Made in PRC" (Peoples Republic of China) κλπ .
Η αδυναμία της γερμανικής πολιτικής
και οικονομικής «ελίτ» να αντιληφθεί τις ανάγκες του πολυσύνθετου
ηγετικού ρόλου που απαιτεί και επιδιώκει είναι πλέον απόλυτα προφανής .
Με την Γαλλία ,σε ρόλο υπάκουου και πιστού «υπηρέτου» , να συναποτελεί το
ετεροβαρές δίπολο , η Μέρκελ θεωρεί οτι αυτό μέλλει να αποτελέσει
την ατμομηχανή της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης , με τα άλλα κράτη , ασχέτως
γεωγραφίας, ιστορίας, πολιτισμού και μεγέθους να είναι απλά οχήματα της
γερμανογαλλικής ευρωατμομομηχανής.
Οι άλλες μεγάλες όμως
ευρωπαϊκές δυνάμεις , η Αγγλία, η Ιταλία, η Ισπανία αλλά και η Ρωσσία
αρνούνται το γερμανικό μοντέλλο ευρωπαϊκής διακυβέρνησης και
αντιλαμβάνονται αυτό το εγχείρημα με όρους Γεωπολιτικής , όχι Οικονομίας όπως
διακαώς επιθυμεί η Καγκελλαρία.
Η θέση της Γερμανίας εξασθένισε
σημαντικά τις τελευταίες ημέρες από την απόρριψη εκ μέρους του Ευρωπαϊκού
Δικαστηρίου των ενστάσεων της Bundesbank κατά του σχεδίου αγοράς κρατικών
ομολόγων από την ΕΚΤ , όπως ήδη έχουμε προαναφέρει , σχέδιο που θα επιφέρει από
τον προσεχή Μάρτιο , ποσοτική δημοσιονομική χαλάρωση στις
πληττόμενες χώρες της Ευρωζώνης , συνολικού ύψους 500 δις ευρώ τουλάχιστον,, ενάντια στην
οποίαν η προτεσταντική Γερμανία εξακολουθεί να ανθίσταται σθεναρά.
Η συνεχής άρνηση της Γερμανίας
εναντίον οποιασδήποτε κίνησης της ΕΚΤ και άλλων χωρών
να δημιουργηθούν , επί τέλους , πραγματικά ευρωπαϊκά όργανα
συντονισμού και ελέγχου , αλλά και κοινής αντιμετώπισης και όχι
τεχνητού διαχωρισμού της νομισματικής από την δημοσιονομική
πολιτική , που δεν θα ευρίσκεται έτσι υπό τον έλεγχό της , προξενεί
απίστευτη αλλά κατανοητή δυσφορία σε όλους τους δυτικούς οικονομικούς
κύκλους.
Πιστοποιείται έτσι γιά ακόμη
μία φορά , ότι στην μικρή ευρωπαϊκή ήπειρο των 400 μόλις εκατομμυρίων κατοίκων,
η πολυπληθέστερη και πλουσιώτερη χώρα της με μόλις 85 εκατομμύρια κατοίκων όμως
, πουλώντας και κερδίζοντας από τα προϊόντα της , κατα 67% εντός αυτής της
Ευρώπης, καλεί τους ευρωπαίους πολίτες να περιορίσουν κι άλλο τις βιοτικές
δαπάνες τους, προκειμένου να αντιμετωπίσουν , μαζί με τις ΗΠΑ , τον ευρασιατικό
ανταγωνισμό!
Όπως ο πραγματικός αδύναμος κρίκος
της Δύσης στον παγκόσμιο γεωπολιτικό Χάρτη είναι η Ευρώπη,
έτσι και ο εντός αυτής , επί μέρους, αδύναμος υποκρίκος παραγωγής
πολιτικής και στρατηγικών ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης είναι η , ηγετικά,
αδύνατη Γερμανία, και όχι η απειροελάχιστη , με όρους παγκόσμιας
οικονομίας , Ελλάδα…!
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού
Δικαστηρίου είναι μία παρήγορη ένδειξη ότι , ίσως , η Ευρωπαϊκή
Ένωση αρχίζει να απαλλάσσεται από τον φόβο των γερμανικών
αυθαιρεσιών και της τευτονικής αλαζονείας !
Ενδέχεται αυτό που έρχεται, να
μην είναι επομένως το GREXIT , αλλά το GER-XIT (German Exit) κάτι
που απεύχεται και εξορκίζει το Βερολίνο αφού τότε , θα απωλέσει διά παντός ,
τις φιλόδοξες ηγεμονικές του αξιώσεις .
Αλέξης Οικονόμου ,
π. Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού του
ΛΑ.Ο.Σ.
Μιχάλης Σ. Βάρδας , π.
Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου