H πρόσφατη ισλαμική επιδρομή στο Παρίσι και τα αναγκαία πρώτα πολιτικά συμπεράσματα για την Ελλάδα. (Πρώτη Δημοσίευση : 8 Ιανουαρίου 2015)

Προσπαθώντας κάποιος να ερμηνεύσει πολιτικά και αντικειμενικά την ισλαμική σφαγή στο Παρίσι , πρέπει να διερωτηθεί "ποιούς ωφελεί η σφαγή αυτή ,την συγκεκριμένη χρονική στιγμή ; (Lenin) ".

Πολύ δε περισσότερο όταν πρόκειται για μία καθαυτό τρομοκρατική επίθεση που παραπέμπει σε σκοτεινές επιχειρήσεις μυστικών υπηρεσιών , με στόχο την αποσταθεροποίηση κυβερνήσεων και κρατών !

Τώρα έχει την δυνατότητα , ίσως και την αδήριτη υποχρέωση, η γαλλική κυβέρνηση να αποσπάσει την προσοχή των πολιτών της από τα μεγάλα εσωτερικά προβλήματα της χώρας , εν όψει ενός «εχθρού» που ουσιαστικά τα υποκαθιστά , και , της επιβάλει να ψηφίσει επειγόντως ειδικούς νόμους και να λάβει έκτακτα μέτρα που δεν θα αφορούν μόνον τους μωαμεθανούς μετανάστες ή λαθρομετανάστες , αλλά το σύνολον των γάλλων πολιτών !

Όχι τυχαία, κατά την γνώμη μας, η τρομοκρατική επίθεση ακολούθησε αμέσως μετά την έκφραση υποστήριξης του γάλλου προέδρου Ολάντ προς την Ρωσσία , ζητώντας από την δυτική κοινότητα να άρει τις κυρώσεις της κατά της ρωσσικής ομοσπονδίας , διερμηνεύοντας με τον τρόπο αυτόν την γαλλική γεωπολιτική αντίληψη μίας αδύναμης Ευρωπαϊκής Ένωσης , χωρίς σαφή στρατηγική , έρμαια εξωευρωπαϊκών σχεδιασμών.

Σε κάθε περίπτωση , όσοι μπορούμε να σκεπτόμαστε πολιτικά με βάθος κάποιου χρονικού ορίζοντα, καλούμεθα ξανά να συνειδητοποιήσουμε ότι οι λαϊκές μάζες δεν μπορούν να κρίνουν ή κρίνουν λανθασμένα, αυτά δε που κρίνουν ως σωστά , είναι συνήθως ή υποκινούμενα ή μη ελεγχόμενα (Lenin).  Αυτά που συνέβησαν στην Γαλλία προχθές , δεν θα αφήσουν ανεπηρέαστες τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, ειδικά σε θέματα εσωτερικής και εξωτερικής ασφαλείας .

Οι μαζικές κατηγορίες των γερμανικών ΜΜΕ κατά της Ελλάδος πρέπει ιδιαίτερα να μας προβληματίσουν διότι ενδέχεται αυτές να χρησιμοποιηθούν με αντίστοιχα παράλληλο τρόπο για την δημιουργία κρίσης με  προπαγανδιστικό πυρήνα την , δήθεν , ευθύνη της  για την γενικευμένη κρίση χρέους της ευρωζώνης  ή/και για την πιθανή χρεωκοπία της , που θα της επιβάλει η Τρόϊκα (αφού αυτή διοικεί ουσιαστικά την Χώρα , πάνω από 4 χρόνια) !

Μια «προβοκάτσια» στην Θράκη με επιλεγμένα «θύματα» από το μουσουλμανικό στοιχείο  και  κάποιο ψυχρό ή θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο , λίγο πριν ή λίγο μετά τις εθνικές εκλογές πρέπει να μας εύρουν πολιτικά, ψυχολογικά και στρατιωτικά προετοιμασμένους.

Στις δεινές αυτές περιστάσεις , καλούμεθα  να  κάνουμε  το άλμα  ή την φυγή προς τα εμπρός  , αιρόμενοι  υπεράνω της καθημερινής κομματικής προεκλογικής μιζέριας   και  θέτοντας  σε δημόσια συζήτηση  τα νέα σοβαρά  εθνικά και κοινωνικά δεδομένα.

Στρατηγικός ο ρόλος του ΔΝΤ στην διαχείριση του Ελληνικού Δημόσιου Χρέους. (Πρώτη Δημοσίευση : 4 Δεκεμβρίου 2014).

Όλοι όσοι παρακολουθούμε  τα ελληνικά πράγματα , ακόμη και οι ακραιφνείς κυβερνητικοί , παραδέχονται τώρα ότι το σχέδιο για αποχώρηση του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα, στο οποίο εστηρίχθη η κυβερνητική πολιτική των τελευταίων μηνών, ήταν αδιέξοδη αλλά και επιβλαβής για το εθνικό μας συμφέρον.  Όποιοι εκφράζαμε σοβαρές αμφιβολίες ή και έκπληξη για την προχειρότητα των επιλογών της συγκυβέρνησης , μπορούμε τώρα ανοικτά να αναφωνήσουμε εις επήκοον πάντων  :

  Είναι (ήταν) δυνατόν να αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα το ΔΝΤ , επειδή έτσι σκέφθηκαν, χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο, ο Σαμαράς και οι επιπόλαιοι ή αδαείς οικονομικοί του σύμβουλοι ; Μήπως ποτέ δεν αντελήφθησαν ότι το ΔΝΤ έχει επενδύσει τεράστιο γεωπολιτικό ‘‘κεφάλαιο’’ στην παρουσία του στην Ευρωζώνη ;  Ακόμη και τον , κακή τη μοίρα, πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου αναγκάσθηκε – με σχετική ευκολία , είναι η αλήθεια – να χρησιμοποιήσει για να «εισβάλει» στην ευρωπαϊκή νομισματική ένωση !

Το  ΔΝΤ είναι φυσικό να μην εμπιστεύεται πιά καθόλου την ελληνική κυβέρνηση. Όταν αυτή ,την άνοιξη του 2014 , ζητούσε στήριξη με εκταμίευση δόσεων και μετάθεση μέτρων για το , μετά τις ευρωεκλογές, διάστημα ,το ΔΝΤ έκανε τα «στραβά μάτια» στην μη υλοποίηση των δεσμεύσεων της κυβερνήσεως  έναντι του προγράμματος, παραβιάζοντας ακόμη και το καταστατικό του. Μέχρι τότε, το  ΔΝΤ  στήριζε διακριτικά την Ελλάδα πιέζοντας την Ευρωζώνη για νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους για χαλάρωση της λιτότητας και των σκληρών δημοσιονομικών μέτρων , μη διστάζοντας να δημοσιοποιεί τις , ευνοϊκές για την Χώρα μας ,αυτοκριτικές του ένεκα του γεγονότος  ότι τα μνημόνια είχαν υποτιμήσει τις επιπτώσεις της λιτότητας στους ρυθμούς ανάπτυξης , στην φτωχοποίηση του ελληνικού λαού κ.λπ.

Το διαχειρίσιμο όμως αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και στο πλαίσιο της ψευτοστρατηγικής,  «μνημόνιο τέλος», η κυβέρνηση άρχισε να διαλαλεί ότι επιθυμεί  την αποχώρηση του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα,  και μάλιστα να παραδέχεται … χρηματοδοτικό κενό.  Δεν αντελήφθησαν οι άπραγοι κυβερνητικοί φωστήρες ότι η  επιδειχθείσα  αφέλεια μπορούσε να σημαίνει  ότι θα ήταν αμφίβολη  ακόμη και η διασφάλιση της επιστροφής των δανεικών στο ΔΝΤ. Έπαιξαν πολύ πρόχειρα  το παιχνίδι της Merkel και του Schaeuble , τους εξέθεσαν στα μάτια των αγορών χρήματος και ήδη αντιμετωπίζουν την απόλυτη περιφρόνηση  των Βρυξελλών , του Βερολίνου και της Φρανκφούρτης , έχοντας ήδη εκτεθεί και στη ηγεσία του ΔΝΤ !  Η πανωλεθρία ήταν πλήρης !

Διόλου περίεργο δεν είναι πλέον ότι το ΔΝΤ έγινε εξαιρετικά επιφυλακτικό, αν όχι εχθρικό , προς την ελληνική κυβέρνηση , της οποίας ο   αιφνιδιασμός ήταν απόλυτος και καταλυτικός.  Κατά τις πρόσφατες  διαπραγματεύσεις στο Παρίσι , κατέστη σαφές  ότι η Ευρωζώνη απεδέχθη πλέον τον πρώτο ρόλο για το  ΔΝΤ, ασκώντας πρόσθετη πίεση στην επιπόλαια  διαχείριση του κυβερνητικού  επιτελείου, το οποίον φαίνεται ότι  δεν είχε καν εξετάσει ένα τέτοιο δυσμενές  ενδεχόμενο!

Μετά την αποτυχία των  Παρισίων , διευθυντικά στελέχη του ΔΝΤ διατυπώνουν την επιπλέον μομφή προς την κυβέρνηση ότι προσπαθεί να εντάξει στο πλαίσιο και στα χρονοδιαγράμματα της συνολικής διαπραγμάτευσης τις αδήριτες ανάγκες της πολιτικής της επιβίωσης , σε μια απέλπιδα προσπάθεια να επαναληφθεί το προηγούμενο των ευρωεκλογών (Handelsblatt και  FT) …. Αν είναι ποτέ δυνατόν !!

Το αποτέλεσμα , αυτήν την στιγμή , φαίνεται να είναι , η άτακτη υποχώρηση Σαμαρά/Χαρδούβελη   με το γνωστό  ηλεκτρονικό μήνυμα  προς τους δανειστές, χωρίς να είναι  καθόλου σίγουρο ότι τα προσφερόμενα , δίκην σπονδής, νέα μέτρα κατά του ελληνικού λαού, αρκούν για να τελειώσει  όπως – όπως , η αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος , ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τη συνολική συζήτηση για το νέο μνημόνιο ή όπως αλλοιώς θα ονομάσουν την νέα επαχθή συμφωνία.

Το ΔΝΤ φαίνεται να εξετάζει , με αυστηρότητα πιά,  τις ελληνικές προτάσεις και οι πληροφορίες που υπάρχουν, συγκλίνουν στην μη αποδοχή των .… Ασφαλείς πληροφορίες ακόμη δεν υπάρχουν  , αλλά ούτε και κάποια σοβαρή εκτίμηση έχει δει το φως της δημοσιότητος στον διεθνή οικονομικό τύπο , του οποίου το αρνητικό –πλέον- ενδιαφέρον για το ελληνικό πρόβλημα χρέους έχει αναζωπυρωθεί , μετά από την συνολική αδυναμία της κυβερνώσας συντροφίας να διαχειρισθεί την κρίση που η ίδια δημιούργησε !

 

Kαθοριστικές πολιτικές εξελίξεις αναμένονται τον προσεχή Δεκέμβριο 2014. (Πρώτη Δημοσίευση 22 Νοεμβρίου 2014).

Την 1^η Δεκεμβρίου 2014, ημέρα Δευτέρα, η συνήθης τυπική ευχή για «καλό μήνα» θα πρέπει, τουλάχιστον για τους υποψιασμένους, να ακουσθεί σαν τραγική ειρωνεία. Η κατάσταση της Χώρας μας  είναι πλέον τόσο προκλητικά κακή, που δεν έχει νόημα να συνεχίσουμε να υποκρινόμαστε πως δεν την βλέπουμε. Έχουμε μία κυβέρνηση η οποία «έχει χάσει την γη κάτω από τα πόδια της».  Όλη η στρατηγική της διακυβέρνησής της, η οποία συμπυκνωνόταν στην αφελή συνταγή,  «κάναμε αυτό που έπρεπε, πετύχαμε θετικά αποτελέσματα κι αποδεσμευόμαστε από τα Μνημόνια με υπεύθυνο και ρεαλιστικό τρόπο» έχει πλήρως καταρρεύσει. Οι δανειστές δεν αναγνωρίζουν πως κάναμε αυτό που έπρεπε (έστω κι αν πρόκειται για το υπόλοιπο 10%), δεν πιστώνουν καμμία επιτυχία και κανένα success story στην ελληνική  κυβέρνηση και ουσιαστικά  απαιτούν παράταση του Μνημονίου, χωρίς ανώφελες περιστροφές και υποσημειώσεις. Κι αυτά δεν είναι  «τεχνικές λεπτομέρειες» όπως επιχείρησε να τις εμφανίσει ο αναπληρωτής πρωθυπουργός και πλέον πανικόβλητος Βενιζέλος.

Η κυβέρνηση λοιπόν σίγουρα τελειώνει γρήγορα  και οι πιθανότητες να μην επιβιώσει αυξάνονται κάθε ημέρα με αυξητικούς ρυθμούς. Πλησιάζουμε γοργά σ’ αυτό που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως «σημείο χωρίς επιστροφή» των πολιτικών εξελίξεων. Κι αυτό θα συμβεί ,κατά πάσα πιθανότητα , μέσα στον Δεκέμβριο. Είναι ο μήνας όπου επί σκηνής  θα παρελάσουν όχι μόνο οι έως τώρα πρωταγωνιστές αλλά όλος ο , μακαρία τη λήξει, κυβερνητικός «θίασος». Ηθοποιοί και κομπάρσοι ,μαζύ. Θεσμικά, εξωθεσμικά και παραθεσμικά, πολιτικά και επιχειρηματικά κέντρα (και παράκεντρα) θα κινητοποιηθούν για να παίξουν τον δικό τους νέο ρόλο στη διαμόρφωση των εξελίξεων και στην διαχείριση της κρίσης , προσδοκώντας δι εαυτά προωθημένες θέσεις  στην διεκδίκηση επιρροής στα μελλοντικά σχήματα που θα προκύψουν.

Κατά την γνώμη μας ,τα δύο πιό πιθανά σενάρια είναι τα εξής :

Σενάριο πρώτο: Η λύση των «άλλων». Δρομολόγηση διαδικασιών για κυβέρνηση «ειδικού σκοπού» (που σημαίνει «αναίμακτη» ή και «βίαια»  ανατροπή του κυβερνητικού διδύμου Σαμαρά – Βενιζέλου) που θα συνοδευθεί με νέα μεγάλη υποχώρηση του γενικού δείκτη στο Χρηματιστήριο, την περαιτέρω υποχώρηση των τιμών των ελληνικών ομολόγων στην δευτερογενή αγορά, με νέα άνοδο των επιτοκίων δανεισμού και εθνικές εκλογές τον Ιανουάριο του 2015 . Η χρονική απόσταση ως το Μάρτιο, θα  μοιάζει πλέον με «φυγή προς την αιωνιότητα» !
Σενάριο δεύτερο: Η λύση του διδύμου «Σαμαρά – Βενιζέλου». Αντί να υποστεί το καίριο πολιτικό πλήγμα της παράτασης του Μνημονίου, που πιθανώτατα οι δανειστές θα ζητήσουν να συνοδευθεί από ψήφιση όλων των μέτρων που , κατ αυτούς, απαιτούνται για την ολοσχερή κάλυψη του δημοσιονομικού  κενού των 2,5 δις ευρώ,  ενδέχεται  να προτιμήσει , το μη χείρον , δηλαδή την προσφυγή στις εκλογές μέσα στον Ιανουάριο του 2015.

Ένας δεύτερος γύρος πτώσης στο ελληνικό χρηματιστήριο και κατάρρευσης της αγοράς των ελληνικών ομολόγων δεν μπορεί, φυσικά, ποτέ να αποκλεισθεί , αν οι διεθνείς Αγορές Χρήματος φοβηθούν ότι η Χώρα βαίνει  σε πρόωρες εκλογές χωρίς συμφωνία με την Τρόϊκα. Αυτός άλλωστε είναι ο βασικός λόγος  για τον οποίον η πίεση προς τον ΣΥΡΙΖΑ θα καταστεί αφόρητη με αιχμή το εκβιαστικό  δίλημμα « Ή με εμάς για την ολοκλήρωση της συμφωνίας που οδηγεί στην σταθερότητα και στην ανάπτυξη ή με τον ΣΥΡΙΖΑ που μας οδηγεί στην απαξίωση και στην καταστροφή…».

Κάποια τέτοια εκδοχή  όμως, αποτελεί  λύση υψηλού κινδύνου  γιά το πολιτικό μας σύστημα καθότι ασφαλώς θα φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, πολύ ισχυρό και πολύ λίγο… «ελέγξιμο» !   Είναι λοιπόν αναμενόμενο, διάφορα κέντρα του συστήματος να παίξουν από πριν το τελευταίο τους χαρτί:  τη «βελούδινη ανατροπή» της κυβέρνησης και το σχηματισμό κυβέρνησης «ειδικού σκοπού» από την παρούσα Βουλή , χωρίς βέβαια η επιτυχία του σχεδίου να μπορεί να προεξοφληθεί .

Μικρότερες πιθανότητες έχει ο εξαναγκασμός του Αντώνη Σαμαρά   να καλέσει σε διάλογο τον Αλέξη Τσίπρα,  αναγνωρίζοντας έτσι το πολιτικό του ναυάγιο, με την ελπίδα ότι έτσι θα εξουδετερωθούν ταυτόχρονα οι δύο μεγάλοι «κίνδυνοι» των ακραίων σεναρίων :  τα ακροδεξιά  «συνωμοτικά» σταγονίδια  του ευρύτερου χώρου της συντηρητικής παράταξης  και  οι ριζοσπαστικές αριστερές «συνιστώσες»  του  ΣΥΡΙΖΑ.

Η πρόσφατη «ανταρσία» του Γιώργου Παπανδρέου κατά του Ευάγγελου Βενιζέλου, η προσέγγιση  του ΣΥΡΙΖΑ με ανεξάρτητους βουλευτές όπως η Μακρή ,Τζάγκρη , η Γιαταγάνα και ασφαλώς αρκετοί άλλοι, οι δηλώσεις του ανεκδιήγητου Χαρδούβελη ότι το ΔΝΤ δεν ενδιαφέρεται για το ποιός κυβερνά την Ελλάδα,  εισφέρουν στην γενική διαπίστωση  ότι  η  συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου ήδη διανύει τις τελευταίες ημέρες του αμαρτωλού βίου της… 

Ο Βυζαντινός Αυτοκρατορικός Στρατός , υπό τον Στρατηγόν Αλέξιον Βρανάν , κατανικά τους Νορμανδούς εισβολείς επί της όχθης του ποταμού Στρυμόνος, την 7ην Νοεμβρίου του 1185 , σαν σήμερα πριν 829 χρόνια. (Πρώτη Δημοσίευση : 7 Νοεμβρίου 2014).

Κατά τα τέλη του 12^ου αιώνος, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν μόνο  σκιά του παλαιού της εαυτού, αφού  διάφοροι  βαρβαρικοί στρατοί είχαν εισβάλει  στα εδάφη της και οι Αυτοκράτορες άλλαζαν συνεχώς από τα πολλά κινήματα που γίνονταν. Ένας από τους καλύτερους στρατηγούς που διέθετε τότε η Αυτοκρατορία , ήταν ο Αλέξιος Βρανάς, υιός του Μιχαήλ Βρανά και της Μαρίας Κομνηνής. Γεννήθηκε το 1132 ή το 1133 από  οικογένεια ευγενών και στρατιωτικών. Η Αυτοκρατορία τότε , δέχονταν το ένα κτύπημα μετά  το άλλο από διάφορους βαρβάρους και κινήματα που την αναστάτωναν.

Ο βασιλεύς των Νορμανδών Γουλιέλμος ο Β' ο Αγαθός, έστειλε στρατό στις 11 Ιουνίου 1185, αποτελούμενο από 20.000 ρωμαλέους Νορμανδούς (περιλαμβανομένων και πολλών ιπποτών) . Στις 24 Ιουνίου 1185 οι Νορμανδοί υπό την ηγεσία του Βαλδουίνου Ντ' Ωτεβίλλ και του Τανκρέδου, κόμητος του Λέτσε ,αποβιβάσθηκαν στο Δυρράχιο (στην αρχαία Επίδαμνο, δηλαδή), στην γη της Ηπείρου. Διέσχισαν όλη την βορειοδυτική  Ελλάδα αρπάζοντας, ληστεύοντας, σκοτώνοντας και λεηλατώντας ό,τι εύρισκαν ,  εκδιώκοντας τους κατοίκους της από τις εστίες τους. Πέντε σώματα του βυζαντινού στρατού προσπάθησαν να τους σταματήσουν, αλλά δεν κατάφεραν τίποτα. Αυτοκράτωρ του Βυζαντίου ήταν τότε ο Ανδρόνικος Κομνηνός ο οποίος διέταξε τον Αλέξιο Βρανά να οργανώσει  στρατό για να αντιμετωπίσει τους Νορμανδούς, που ήταν  οι καλύτεροι και γενναιότεροι στρατιώτες της εποχής τους. Με το πλήθος του στρατού τους, οι Νορμανδοί, έφθασαν στις 7 Αυγούστου 1185 έξω από τα τείχη  της Θεσσαλονίκης την οποίαν υπερασπίζετο ο στρατηγός Δαβίδ Κομνηνός.. Μετά από ολιγοήμερη πολιορκία ,στις 24 Αυγούστου 1185 ,οι Νορμανδοί κατέλαβαν την Θεσσαλονίκη, σπέρνοντας την καταστροφή και τον θάνατο, ρημάζοντας τις συνοικίες της πόλης , σκοτώνοντας πάνω από 7.000 κατοίκους της και παίρνοντας ταυτόχρονα άλλες 20.000 από αυτούς , αιχμαλώτους. Ο ιστορικός της εποχής Νικήτας Χωνιάτης γράφει ότι η πόλη της Θεσσαλονίκης , όντας πολυεθνική (κατοικείτο από Έλληνες, Εβραίους, Αρμένιους, Σλάβους κ.ά.) δεν αντιστάθηκε επαρκώς στις νορμανδικές ορδές διότι κανείς εκ των κατοίκων της δεν την θεωρούσε  σαν δική του και γι αυτόν τον λόγο πίστευε ότι δεν ώφειλε να την υπερασπισθεί !).

Η κατακραυγή  κατά των Νορμανδών και η συγκίνηση γιά την καταστροφή της Θεσσαλονίκης  ήταν πολύ μεγάλες , όταν η είδηση έφθασε στην Βασιλεύουσα .  Ο Αυτοκράτωρ Ανδρόνικος Κομνηνός εκθρονίζεται και ευρίσκει φρικτό θάνατο παραδομένος στον όχλο και ο φυλακισμένος Ισαάκιος Β΄ Άγγελος αναγορεύεται νέος Αυτοκράτωρ . Χρήματα όμως και άλλα μέσα δεν υπήρχαν για την συγκρότηση στρατού ικανού να αντιμετωπίσει τους επελαύνοντες Νορμανδούς .

Την λύση έδωσε ο πατριάρχης Δοσίθεος ο οποίος παρουσιάσθηκε στον νέο αυτοκράτορα και του ζήτησε να αποφυλακίσει όλους τους καταδίκους των φυλακών περί την Κωνσταντινούπολη αφού πρώτα αυτοί θα ορκιζόντουσαν ενώπιόν του ότι  εθελοντικά  κατατάσσονται στον αυτοκρατορικό στρατό και υπόσχονται καθένας από αυτούς να σκοτώσει  τουλάχιστον δύο νορμανδούς !  Με τον τρόπο αυτόν εδημιουργήθη  στράτευμα  7 – 8.000 ανδρών , που ετέθη υπό τις διαταγές του ενδόξου στρατηγού Αλεξίου Βρανά με σκοπό την απελευθέρωση της Μακεδονίας . Οι Νορμανδοί αισθάνονταν ήδη παντοδύναμοι και αλώνιζαν στην ύπαιθρο χώρα, γι' αυτό και είχαν χωρίσει τον στρατό τους σε δυο τμήματα. Το ένα τμήμα εκινείτο προς την περιοχή των Σερρών για να την λεηλατήσει και το άλλο τμήμα είχε στραφεί προς την Θράκη με κατεύθυνση την Κωνσταντινούπολη. Στην Μοσυνούπολη, επτά χιλιόμετρα από την Κομοτηνή, τους ανέμενε  ο Αλέξιος Βρανάς με τους πάνοπλους στρατιώτες του με τους αλυσιδωτούς θώρακες. Η μάχη ήταν σφοδρή και οι Νορμανδοί  ηττήθησαν κατά κράτος από τον στρατό του Αλεξίου.

Το άλλο σώμα των Νορμανδών με αρχηγό τον Βαλδουίνο Ντ' Ωτεβίλλ λεηλατούσε τις περιοχές των Σερρών, όπου τον βρήκε ο Αλέξιος Βρανάς. Τα δυο στρατεύματα συναντήθηκαν κοντά στις όχθες του ποταμού Στρυμόνα στην περιοχή Δημητρίτζη , νοτίως των Σερρών, στις 7 Νοεμβρίου 1185. Ο Βαλδουίνος προσπάθησε να διαπραγματευθεί με τον Αλέξιο Βρανά για να κερδίσει χρόνο, αποστέλοντας  ταυτόχρονα αγγελιοφόρους στην Μοσυνούπολη   για να μαζέψουν όσον στρατό του είχε απομείνει για να έρθει σε ενίσχυσή του . Κάλεσε επίσης όλους τους άτακτους νορμανδούς στρατιώτες που λεηλατούσαν την περιοχή να επιστρέψουν γρήγορα στην Δημητρίτζη

Ο Αλέξιος βλέποντας την αταξία και την αμηχανία που επικρατούσε στο αντίπαλο στρατόπεδο, τράβηξε το ξίφος του και φωνάζοντας στους στρατιώτες του, επετέθη σαν κεραυνός πάνω στους νορμανδούς. Το ιππικό των βυζαντινών με προτεταμένα τα δόρατα τρυπούσε τα σώματα και τις πανοπλίες των νορμανδών. Οι περίφημοι νορμανδοί ιππότες αντεπιτέθηκαν με χειροπελέκεις και κεφαλοθραύστες, αλλά η επίθεσή τους αποκρούστηκε  από το βυζαντινό ιππικό . Χωρισμένοι σε μικρές ομάδες, οι νορμανδοί σφαγιάστηκαν από τους βυζαντινούς, ενώ οι άτακτοι πεζοί τους που έτρεχαν για να σώσουν τα λάφυρά τους, έπεσαν στον ποταμό Στρυμόνα που βάφτηκε κόκκινος σε εκείνο το σημείο από το αίμα των εισβολέων. Η μάχη εξελίχθηκε σε πανωλεθρία για τους Νορμανδούς που έχαναν σε όλο το μέτωπο της μάχης. Σε λίγο ,το λάβαρο του Βαλδουίνου, έπεσε κι αυτό στο έδαφος, βουτηγμένο στο αίμα του σημαιοφόρου που το κρατούσε. Λίγοι νορμανδοί ιππότες κατάφεραν να σπάσουν τον κλοιό της μάχης και να ξεφύγουν. Ο Αλέξιος και ο στρατός του ήταν πλέον  οι μόνοι κύριοι του πεδίου της μάχης. Μετά την συντριπτική ήττα τους, οι Νορμανδοί μάζεψαν όσες δυνάμεις τους είχαν απομείνει και έφυγαν για την Σικελία...

Ο Αλέξιος Βρανάς σκοτώθηκε σε  μάχη (στάση) εναντίον των στρατευμάτων του αυτοκράτορος  Ισαακίου Β΄ Αγγέλου  το 1187 , στην Κωνσταντινούπολη .  Ο στρατηγός Αλέξιος Βρανάς υπήρξε  ο πιό ικανός στρατιωτικός ηγέτης της εποχής του. Το όνομά του , καθώς και το όνομα του πατριάρχου Δοσιθέου , έχουν δοθεί σε δρόμους των Αθηνών , στους συνοικισμούς Ελληνορώσσων  και Πολυγώνου , αντίστοιχα.

Σε απόλυτο αδιέξοδο, η εκτέλεση του Προϋπολογισμού του 2014. Φθηνά Φληναφήματα , τα περί "πρωτογενούς πλεονάσματος" (Πρώτη Δημοσίευση : Οκτώβριος 2014)

Σοβαρώτατο πρόβλημα αποτελεί σήμερα γιά την κυβέρνηση ο σαφής πλέον κίνδυνος εισπρακτικής «εκρήξεως» μέχρι  το τέλος του 2014.

Τα δεδομένα που επιβεβαιώνουν αναμφιβόλως  αυτόν τον κίνδυνον είναι τα εξής : Πρώτον , ότι στο δεκάμηνο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου του 2014 κατέστησαν ληξιπρόθεσμοι 8,3 δισ. ευρώ νέοι φόροι, δεύτερον , ότι τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο αυξάνονται πλέον σταθερά με ρυθμό πάνω από 1 δισ. ευρώ ανά μήνα, συμφώνως πάντοτε με τα δημοσιευθέντα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.

Η αρνητική αυτή δυναμική επιβεβαιώνει τις προβλέψεις μας  περί του , δήθεν,  πρωτογενούς πλεονάσματος του προϋπολογισμού που, για τους δανειστές μας, είναι η  βάση όχι μόνο όλων των συμφωνημένων , με την τρόϊκα , κυβερνητικών σχεδιασμών αλλά και του ίδιου του προγράμματος προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας.
Κατά το  δεκάμηνο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου 2014, λοιπόν,  προσετέθη στο ήδη συνολικό ληξιπρόθεσμο χρέος των φορολογούμενων, νέο ληξιπρόθεσμο χρέος ύψους 9,683 δισ. ευρώ. Από αυτό, μέχρι και τον Σεπτέμβριο αποπληρώθηκε μόνο το 1,356 δισ. ευρώ, δημιουργώντας έτσι  το πιο πάνω χρηματικό κενό των  8,327 δισ. ευρώ.

Το ποσοστό εισπραξιμότητος του νέου ληξιπρόθεσμου χρέους είναι μόλις 14,16%, έναντι 25% που είναι ο επίσης προσυμφωνημένος μνημονιακός στόχος.
Εκτιμήσεις παραγόντων του υπουργείου Οικονομικών αναβιβάζουν το ύψος των νέων ληξιπρόθεσμων οφειλών του 2014 στα επίπεδα του 13 – 14%, που σημαίνει ότι πρέπει να θεωρούνται μάλλον βέβαιες απώλειες στα προϋπολογισμένα, βάσει του προγράμματος προσαρμογής, δημόσια έσοδα έως και 1,5 δισ. ευρώ.

Είναι απόλυτα προφανές ότι τέτοιου ύψους απώλειες δεν μπορούν να καλυφθούν από ισόποση μείωση των δαπανών και θέτουν , τουλάχιστον ,  σε σοβαρή αμφισβήτηση τους στόχους του υλοποιούμενου προϋπολογισμού του 2014 .  Αν δε ληφθεί  υπ΄όψει  το σύνολον του ταμειακού ελλείμματος (περίπου 70 δις. ευρώ), αντιλαμβάνεται ο κάθε έλληνας πολίτης πόσα νέα «χαράτσια» τον περιμένουν..!

Χρειάζεται μεγάλη θρασύτητα για να ξαναμιλήσει ο οποιοσδήποτε υπουργός , κυβερνητικός βουλευτής ή αξιωματούχος περί  «πρωτογενούς πλεονάσματος» σε ένα προϋπολογισμό (2014) , όπου το όποιο «πλεόνασμα» αποτελεί  καθαρά λογιστικό τέχνασμα (δημιουργική λογιστική) , όταν λείπουν 70 δις. ευρώ από αυτόν  και τους προηγούμενους προϋπολογισμούς των μνημονίων, της εξαθλίωσης και της λεηλασίας ..!

Φόβοι κατάρρευσης των Εσόδων με ορίζοντα Φθινοπώρου (Σεπτέμβριος 2014)

Ο φόβος κατάρρευσης των δημοσίων εσόδων με ορίζοντα το φθινόπωρο διακατέχει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης .Ο φόβος αυτός είναι μία από τις βασικές αιτίες των πρόσφατων αλλεπαλλήλων πιέσεων από τον Σόιμπλε, το ΔΝΤ και την Κομισσιόν προς την ελληνική κυβέρνηση με κοινό παρονομαστή την ένταση των προσπαθειών είσπραξης των ποικίλλων φόρων. Η τρόϊκα δεν θέλει, όταν επιστρέψει τον Σεπτέμβριο για την συζήτηση των μεγάλων θεμάτων να βρει μπροστά της και το πρόβλημα της μεγάλης υστέρησης στα δημόσια έσοδα, το οποίο θα ανατρέψει όλες τις παραδοχές και τους σχεδιασμούς που έχουν συμφωνηθεί αλλά ήδη ακυρώνονται από την αρνητική δυναμική των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων !

Όλα τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης δημοσίων εσόδων του γ.γ. Δημοσίων Εσόδων κ. Θεοχάρη έχουν εξαντλήσει όλα τα περιθώρια περαιτέρω αποδόσεων, καθώς «ουκ αν λάβοις τι παρά του μη έχοντος», ακόμη και αν τον… τρομοκρατήσεις. Η κυβέρνηση, η τρόϊκα, αλλά και όλοι εμείς, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο «άθλος» του πρωτογενούς πλεονάσματος, έστω πλασματικού, δεν θα ήταν εφικτός χωρίς τη μαζική «τρομοκρατία» που εξαπέλυσε ο κ. Θεοχάρης κατά των ατυχών φορολογουμένων ελλήνων πολιτών.

Τα διαθέσιμα στοιχεία όμως δείχνουν ότι και αυτό το «θαύμα» είναι κοντά στο τέλος του. Στο πρώτο τετράμηνο του έτους, τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο αυξήθηκαν κατά 4,3 δισ. ευρώ και ανέρχονται πλέον σε 66 δισ. ευρώ, από 61,7 δισ. ευρώ στις 31/12/2013. Το χειρότερο όμως είναι ότι από τα χρέη αυτά έχει εισπραχθεί μόλις το 10,1%, έναντι μνημονιακού στόχου 16%.

Αφενός μεν, λοιπόν, τα ληξιπρόθεσμα αυξάνονται πλέον με ρυθμό πάνω από 1 δισ. ευρώ το μήνα, αφετέρου δε από αυτά εισπράτεται τμήμα κατά 37% μικρότερο του μνημονιακού στόχου (16% - 10,1% = 5,9% και 5,9% : 16% = 0,37 , δηλαδή 37%).

Στην κυβέρνηση προβάλλουν με μεγάλη ανησυχία αυτά τα στοιχεία στο επόμενο 8-μηνο μέχρι και το τέλος του έτους, με δεδομένο ότι σε αυτό το οκτάμηνο συσσωρεύονται μεγάλου ύψους φορολογικές υποχρεώσεις (νέες φορολογικές δηλώσεις, φόροι ακινήτων, τέλη κυκλοφορίας οχημάτων, φόροι τακτοποίησης αυθειρέτων κ.λπ.).

Προ του αδιεξόδου, η κυβέρνηση διέρρευσε τις προθέσεις της για αύξηση των δόσεων αποπληρωμής από 12 σε 48, αλλά η τρόϊκα φέρεται να αντιδρά . Επιπλέον, τυχόν εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου δημοσιονομικής και οικονομικής χαλάρωσης, θα οδηγήσει σε καταστάσεις απόλυτου δημοσιονομικού παραλογισμού: το 2014 οι πολίτες θα κληθούν να πληρώσουν τον φόρο του έτους συν τα βάρη από τις «ουρές» του 2012-2013, ενώ το 2015 θα εξακολουθούν να πληρώνουν το φόρο του 2014 συν τις νέες δόσεις του 2015 κ.ο.κ.

Ο βομβαρδισμός της Πάφου από το αρματαγωγό ΛΕΣΒΟΣ , κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1974 στην Κύπρο.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Το Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ, με Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Ε.Χανδρινό , απέπλευσε την 22:00 από τις Κεχριές για την Αμμόχωστο της Κύπρου, στις 13 Ιουλίου 1974, μεταφέροντας προσωπικό και υλικά της ΕΛΔΥΚ σε εκτέλεση προγραμματισμένου πλού . Η ώρα που υπολογιζόταν να φθάσει στην Κύπρο ήταν 7 το πρωί της 17ης Ιουλίου. Την 09:00 της 15/7 και ενώ το πλοίο ευρίσκετο εν πλώ, ο Κυβερνήτης επληροφορήθη από το ραδιόφωνο, την εκδήλωση πραξικοπήματος εναντίον του Μακαρίου και ότι ο Αρχιεπίσκοπος ήταν νεκρός.

Ο Χανδρινός συνέχισε τον πλούν του προς την Κύπρο, με σύμφωνη γνώμη του Αρχηγείου Ναυτικού (ΑΝ) ,το οποίο ενέκρινε τις προθέσεις του. Το μεσημέρι της 16/7 και ενώ το Α/Γ ευρίσκετο νοτίως της Λεμεσού, έλαβε διαταγή από το ΑΝ να κινηθεί προς τον όρμο Λάρδο (Λίνδος) της Ρόδου. Η διαταγή αυτή ακυρώθηκε την επομένη και εδόθη νέα διαταγή να κατευθυνθεί αμέσως προς στην Αμμόχωστο .


Το Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ έφθασε στο λιμάνι της Αμμοχώστου την 19η Ιουλίου, 5 το απόγευμα, αλλά δεν εκφόρτωσε πυρομαχικά, γιατί όπως ανέφερε ο αρμόδιος Αξιωματικός της ΕΛΔΥΚ δεν ήταν απαραίτητα, επειδή από πρόσφατες επιχειρήσεις είχε περισυλλέγει μεγάλη ποσότητα όπλων και πυρομαχικών. Εν τω μεταξύ, δύο Αξιωματικοί της Ειρηνευτικής Δυνάμεως, είχαν τοποθετηθεί, -για πρώτη φορά- στον καταπέλτη του πλοίου προς έλεγχο του εκφορτούμενου υλικού..!


Την ίδια ημέρα, 19/7/1974 , στις 6 το απόγευμα, το αρματαγωγό ΛΕΣΒΟΣ απέπλευσε από την Αμμόχωστο με 450 άνδρες οπλίτες και αξιωματικούς της ΕΛΔΥΚ, για επαναπατρισμό.



ΤΟ  ΑΡΜΑΤΑΓΩΓΟ  (Α/Γ)  ΛΕΣΒΟΣ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ

Στις 20/7/1974 το πρωί ο Κυβερνήτης έμαθε από την Κυπριακή ραδιοφωνία την Τουρκική επιθετική ενέργεια και την αποβάση όπως και την κήρυξη γενικής επιστρατεύσεως, από την Κυπριακή και την Ελληνική Κυβέρνηση.


Το πλοίο , στις 9 και 20 το πρωί, και ενώ έπλεε προς την Ελλάδα , διετάχθη με απόρρητο σήμα του ΑΝ να κατευθυνθεί στη Λεμεσσό, για να αποβιβάσει την δύναμη της ΕΛΔΥΚ που επαναπατριζόταν. Το πλοίο την ώρα αυτή ήταν 40 ναυτικά μίλλια νοτιοδυτικά από την Πάφο, και γιά τον λόγο αυτό, η διαταγή αυτή άλλαξε και εδόθη νέα, να πλεύσει στην Πάφο και να αποβιβάσει το προσωπικό της ΕΛΔΥΚ εκεί . Έτσι στις 2 το μεσημέρι το πλοίο αποβίβασε τους οπλίτες της ΕΛΔΥΚ ,που τόσο μεγάλη ανάγκη είχε η Κύπρος, στο λιμάνι της Πάφου


Ο έφεδρος λοχίας Δ. Πλέσσας θυμάται: "O επικεφαλής αξιωματικός μας, αντισυνταγματάρχης Στραυρουλόπουλος, μας ζήτησε όταν αποβιβαστούμε στη Πάφο, για το ηθικό των Κυπρίων να τους πούμε ότι είμαστε ελληνικός στρατός που δήθεν ήρθε από την Ελλάδα. Πράγματι, κάναμε μια θεαματική απόβαση με σχοινιά και ΑΒΑΚ, ενώ τα πυροβόλα του αρματαγωγού κατέρριψαν τον μιναρέ του Τζαμιού στον τουρκοκυπριακό θύλακα".


Ο Διοικητής της Εθνοφρουράς Πάφου στις 2 και 15, ζήτησε από τον Κυβερνήτη του αρματαγωγού Ελευθέριο Χανδρινό , να προσβάλει με το πυροβολικό του πλοίου, το φρούριο της Πάφου τον θύλακα Μούτταλου, στον οποίο ήταν συγκεντρωμένες μεγάλες Τουρκικές δυνάμεις (δύο τάγματα), με άριστο εξοπλισμό. Ο Ε.Χανδρινός δεν γνώριζε, λόγω σιγής ασυρμάτου, αν ήδη υπήρχε εμπλοκή της Ελλάδος με την Τουρκία και φαινότανε να σκέπτεται τι έπρεπε να πράξει.

Μετά από μία σύντομη εκτίμηση της καταστάσεως αποφάσισε την προσβολή των στόχων που του υπεδείχθησαν, με τον διαθέσιμο οπλισμό του πλοίου (πυροβόλα Bofors 40L70 των 40mm), τον οποίον είχαν επανδρώσει και οπλίτες της ΕΛΔΥΚ, γιά την πληρέστερη προετοιμασία και εκτέλεση του βομβαρδισμού.

Επί δύο συνεχείς ώρες, το πυροβόλα του Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ σφυροκόπησαν με επιτυχία τον θύλακα (με περίπου 900-950 βλήματα των 40 ΜΜ), ενώ είχε ξεκινήσει και η επίθεση από ξηράς με αποτέλεσμα να εξουδετερωθεί πλήρως ο τουρκικός θύλακας (οι Τούρκοι ύψωσαν λευκές σημαίες). Η πόλη της Πάφου είχε διασωθεί !

Όπως αναφέρει ο κυβερνήτης πλωτάρχης Ελ. Χανδρινός , στο πολεμικό ημερολόγιο του αρματαγωγού (ημερομηνία. 23.12.1974) :

«Επί του θέματος της εκτελέσεως βολής εναντίον των τουρκοκυπριακών θέσεων, πλέον των όσων αναφέρθησαν, έχω να προσθέσω ότι από την στιγμήν που διετάχθην όπως αναστρέψω δια Πάφον, εθεώρησα ότι το πλοίον συμμετείχεν, αδιακρίτως εάν έφερε Ελληνικήν Σημαίαν, ενεργώς εις οιονδήποτε είδος επιχειρήσεων, είτε αμυντικών, είτε επιθετικών, ελάμβανον χώραν επί της νήσου ή πέριξ αυτής» .

«..Περαίνων την εν λόγω έκθεσιν, επιθυμώ να αναφέρω ότι, ως διαπίστωσα, το ηθικόν του Έλληνος, η ψυχραιμία και η τόλμη αυτού, ευρίσκεται εις υψηλόν βαθμόν. Δεν θα ήτο υπερβολή να αναφέρω ότι άπαντες οι επιβαίνοντες του πλοίου Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί και Οπλίται εν ουδεμία περιπτώσει απώλεσαν το θάρρος των και την πίστιν των προς τα ιδεώδη της φυλής. Ιδιαιτέρως εσημείωσα το θάρρος των επαναπατριζομένων οπλιτών του Σ.Ξ, οίτινες καίτοι είχαν συνειδητοποιήσει ότι επέστρεφον εις τας οικίας των, με έξαλλον ενθουσιασμόν και αλλαλαγμούς χαράς, εδέχθησαν την, απο του στόματός μου, πληροφορίαν περί της επανόδου των εις την Κύπρον, προς ενίσχυσιν των μαχομένων αδελφών των, εναντίον των εχθρών του γένους».


ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Το Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ, μετά τον βομβαρδισμόν, απέπλευσε από την Πάφο ,με προορισμό τον Ναύσταθμον Σαλαμίνος. Ο Κυβερνήτης, Πλωτάρχης Ε. Χανδρινός , ορθώς εκτιμήσας τον κίνδυνο προσβολής από την Τουρκική Αεροπορία ,ακολούθησε νότια-νοτιοδυτική πορεία προς τις Αιγυπτιακές ακτές, αντί προς δυσμάς προς την Ρόδον, παραπλανώντας τους Τούρκους που είχαν ήδη εξέλθει προς αναζήτησή του.

Την πορεία αυτή ετήρησε επί 6-ωρο περίπου και τα μεσάνυχτα, όταν το πλοίο ευρίσκετο 60 ν.μ νότια της Κύπρου, έστρεψε επί πορείας 270 μοιρών(δυτικά). Το πλοίο συνέχισε την τακτική τήρησης σιγής ασυρμάτου μέχρι την 03:30 ώραν, όταν λόγω αιφνίδιου θανάτου του μοναδικού επιβαίνοντος πολιτικού υπαλλήλου Δαμιανού Μιχαήλ, οδηγού περονοφόρου οχήματος του ΝΣ, απαιτήθηκε η αναφορά του συμβάντος στο ΑΝ. Από εκείνη την ώρα, το πλοίο ανέφερε τακτικά το στίγμα του στο ΑΝ.

Το Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ κατέπλευσε στη Σητεία Κρήτης και μετά σύντομον παραμονήν εκεί ,απέπλευσε για τον Ναύσταθμόν Σαλαμίνος ( ΝΣ ).


Η ΚΑΤΑΒΥΘΙΣΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΑΝΤIΤΟΡΠΙΛΛΙΚΟΥ KOCATEPE (D 354)

Τις πρωινές ώρες της Κυριακής 21 Ιουλίου 1974, τρία τουρκικά αντιτορπιλλικά, το «Κοτσάτεπε» (τύπου Γκίρινγκ-Φραμ ΙΙ, Κυβερνήτης Αντιπλοίαρχος Γκιουβέν Ερκαγιά ) και δύο ,τύπου Γκίρινγκ-Φραμ Ι, το «Μ.Φεβζί Τσακμάκ» και το «Αντάτεπε» (Κυβερνήτης Αντιπλοίαρχος Ριζά Νουρ Οντζού ), εβομβάρδιζαν στόχους της ακτής, προστατεύοντας τα αποβατικά σκάφη και παρέχοντας πυρά υποστηρίξεως στα αποβατικά τμήματα πεζικού που επιχειρούσαν ήδη στην ακτή ,στην περιοχή της Κυρήνειας, στη βόρεια ακτή της Κύπρου.

Στις 10.00 ,το Τουρκικό Επιτελείο στην Άγκυρα σήμανε προς τα τρία Αντιτορπιλλικά τις γεωγραφικές συντεταγμένες μίας Ελληνικής νηοπομπής, η οποία έπλεε κατευθυνόμενη προς Κύπρο! Η Ελληνική νηοπομπή αυτή ,κατά τους τούρκους ,αποτελείτο από 8 έως 9 μεταγωγικά γεμάτα στρατό και υλικό και συνοδεύονταν από πολεμικά πλοία. Το σήμα έλεγε προς τα τουρκικά Αντιτορπιλλικά ότι «μπορούσαν να επιτεθούν».Τα τρία Αντιτορπιλικά με διοικητή τον Πλοίαρχο Ιρφάν Τινάζ , ο οποίος επέβαινε στο «Αντάτεπε», σταμάτησαν τον επάκτιο βομβαρδισμό και κατευθύνθηκαν προς τα δυτικά, κατά μήκος της βόρειας Κυπριακής ακτής. Τα τουρκικά Αντιτορπιλλικά θα έπρεπε να επιτεθούν και να καταστρέψουν μόνο πλοία πού έφεραν την Κυπριακή σημαία. Ενώ τα πλοία της νηοπομπής, εάν έφεραν την Ελληνική σημαία, έπρεπε πρώτα να διαταχθούν να αναστρέψουν και να εγκαταλείψουν την περιοχή. Βύθισή τους θα γινόταν μόνο αν δεν συμμορφώνονταν με την διαταγή αυτή. Οι κανόνες αυτοί δεν τηρήθηκαν και με νεώτερη διαταγή διετάσσοντο να ανοίξουν πυρ κατά παντός πλοίου (Ελληνικού ή Κυπριακού) που έπλεε στην απαγορευμένη περιοχή, χωρίς προειδοποίηση !

Σύμφωνα με πληροφορίες από τα αεροσκάφη αναγνωρίσεως, η Ελληνική νηοπομπή απετελείτο από 11 εμπορικά πλοία συνοδευόμενα από 9 πολεμικά πλοία εκ των οποίων 5 είναι βαρέα αντιτορπιλλικά κλάσεως Fletcher , τύπου "ΛΟΓΧΗ" ...

Λίγο αργότερα, νέα περιγραφή της νηοπομπής θα αναφέρει ότι αποτελείται από 9 αποβατικά σκάφη και 5 συνοδά πολεμικά, χωρίς αναφορά του είδους τους.

Τα 3 τουρκικά αντιτορπιλικά έφθασαν στις 12 στο ακρωτήριο Αρβανίτης, το δυτικώτερο σημείο της Βόρειας Κυπριακής ακτής και έστρεψαν προς νότο για να έλθουν σε οπτική επαφή με την υποτιθέμενη Ελληνική νηοπομπή.

Οι τούρκοι αξιωματικοί ανέφεραν επίθεση από τρία ελληνικά περιπολικά και ότι βύθισαν δύο! Βέβαια δεν υπήρχαν περιπολικά στην περιοχή . Η δε μόνη ναυτική απώλεια που είχε αναφερθεί μέχρι στιγμής ήταν της κυπριακής τορπιλλακάτου Τ3 του ήρωος υποπλοιάρχου Ε.Τσομάκη που είχε βυθισθεί αύτανδρη τα ξημερώματα της προηγουμένης ,από αεροσκάφη έξω από το λιμάνι της Κυρήνειας - δηλαδή περισσότερο από 60 μίλλια ανατολικά από το αναφερόμενο σημείο επιθέσεως και 31 ώρες ενωρίτερα - όταν προσπάθησε να επιτεθεί στα σκάφη της αποβάσεως. Παραλλάσσοντας το ακρωτήριο Αρβανίτης και παίρνοντας πορεία προς το νότο ούτε τα ραντάρ των Αντιτορπιλλικών ούτε οι οπτήρες στις γέφυρές τους μπόρεσαν να διακρίνουν κάποια νηοπομπή. Μόνο μετά από επίμονη έρευνα εντόπισαν 3 εμπορικά πλοία.

Το τουρκικό επιτελείο διέταξε τα αντιτορπιλλικά του να διατάξουν την «ελληνική νηοπομπή»! να αναστρέψει και σε περίπτωση μη συμμορφώσεως να την βυθίσουν.

Τα αντιτορπιλλικά ζήτησαν από τα αναγνωριστικά αεροσκάφη να εκτελέσουν άλλη μία πτήση επάνω από την περιοχή και να αναφέρουν ό,τι έβλεπαν. Τα αναγνωριστικά διεπίστωσαν ότι ήταν εμπορικά που δεν είχαν καμμιά σχέση με νηοπομπή. Η Άγκυρα όμως ήθελε επειγόντως μία σημαντική ναυτική επιτυχία και αποφάσισε να επιτεθεί με την αεροπορία της.

Στις 13.30, η ανύπαρκτη «ελληνική νηοπομπή»! , ανύποπτη έπλεε προς τα ανατολικά.

Στις 14.15, τρία σμήνη της τουρκικής αεροπορίας, από συνολικά 48 αεροσκάφη, οπλισμένα με βλήματα ΑSM και βόμβες είχαν απογειωθεί . Ήταν τα σμήνη 181 από την Αττάλεια, 141 από το Μουρτενέ και 111 από το Εσκί Σεχήρ. Και θα επετίθεντο κατά της «ελληνική νηοπομπής» !

Στις 15.00 το πρώτο σμήνος εντόπισε 3 πολεμικά πλοία Τα τρία τουρκικά αντιτορπιλλικά, δηλαδή.

Στις 15.05 τα αεροσκάφη επετέθησαν με ρουκέτες. Τα πολεμικά πλοία ανταπάντησαν με σφοδρά αντιαεροπορικά πυρά. Η κατάσταση θαλάσσης και αέρος ήταν σχετικά μέτρια ζωηρεύοντας λίγο, σιγά-σιγά. Πρώτο το «Κοτσάτεπε» δέχθηκε πλήγμα από ρουκέτα που κατέστρεψε το ΚΠΜ (κέντρο πληροφοριών μάχης).Είναι εξαιρετικά δύσκολο να διακρίνεις τα χαρακτηριστικά σήματα ενός αεροσκάφους που κινείται με 900 χλμ. την ώρα. Και βέβαια ακόμη δυσκολώτερο, σχεδόν αδύνατο θα έλεγε κανείς, όταν αυτό εφορμά εναντίον σου εκτοξεύοντας ρουκέτες. Πάντως, αυτά τα επιτιθέμενα αεροσκάφη ήταν τύπων με τους οποίους οι ΗΠΑ εξόπλιζαν όλους τους συμμάχους των περιλαμβανομένης και της Ελλάδας. Ανεξάρτητα όμως, από όλα αυτά οι οπτήρες του «Αντάτεπε» κατόρθωσαν να δουν και να επαληθεύσουν τα τουρκικά σήματα των αεροσκαφών. Η Άγκυρα ειδοποιήθηκε με ραδιοτηλέφωνο, ότι τα επιτιθέμενα αεροσκάφη ήταν, πιθανώς, τουρκικά.


Η μελετημένη κίνηση του Πλωτάρχου Ε.Χανδρινού ΠΝ, να κινηθεί, όπως περιγράψαμε, έξω από την περιοχή επιχειρήσεων, διέσωσε το πλοίο του, δημιούργησε, τέτοια σύγχυση στο Τουρκικό Γενικό Επιτελείο και στο πολεμικό ναυτικό των Τούρκων και στην αεροπορία, ώστε να βυθισθεί από τουρκικά πυρά το Α/Τ KOCATEPE D 354, με Κυβερνήτη τον Αντιπλοίαρχο Giuven Erkayia και να χαθούν 13 Αξιωματικοί και 64 άνδρες του πληρώματός του. Αλλά και τα δύο άλλα τουρκικά αντιτορπιλλικά, το "Adatepe" (Κυβερνήτης Αντιπλοίαρχος Rizah Nur Ontzu και το "M.Fevzi Cakmak" υπέστησαν σοβαρές και μικρότερες ζημιές, αντίστοιχα και ετέθησαν εκτός υπηρεσίας γιά πολλούς μήνες !

Οι επιθέσεις των τουρκικών αεροσκαφών δεν σταμάτησαν παρά τις τουρκικές σημαίες που είχαν τα πλοία (πίστευαν ότι ήταν ένα φθηνό τέχνασμα των Ελλήνων). Εν τω μεταξύ , το αντιτορπιλλικό "Τσακμάκ" είχε ανασύρει από τη περιοχή της αποβάσεως, κοντά στην Κυρήνεια, ένα νεαρό τούρκο πιλότο που το αεροπλάνο του είχε καταρριφθεί από αντιαεροπορικά πυρά της ΕΛΔΥΚ. Αυτός, κατόρθωσε να μιλήσει από το ραδιοτηλέφωνο με τα αεροσκάφη. Τους έδωσε τα στοιχεία του και τους είπε ότι επετίθεντο εναντίον τουρκικών πολεμικών πλοίων !

Οι πιλότοι ζήτησαν να τους πει το σύνθημα. Ο νεαρός δεν είχε ιδέα διότι είχε καταρριφθεί πριν από την τελευταία αλλαγή συνθήματος. Έτσι τα λόγια του συνάντησαν γέλια και κοροϊδίες, οι πιλότοι έλεγαν: «Άκου τι ωραία τουρκικά μιλάει.». Το «Κοτσάτεπε» επλήττετο από ρουκέτες. Τα αεροσκάφη, βλέποντας ότι το «Κοτσάτεπε» φλεγόταν και ήταν σχεδόν τελείως ανυπεράσπιστο, εστράφησαν με κάποια κωμική σπουδή, στο να το αποτελειώσουν ,αντί να επιδιώξουν να επιτύχουν περισσότερα πλήγματα αχρηστεύοντας τελείως τα άλλα δύο αντιτορπιλλικά τους, προφανώς διότι αυτά συνέχιζαν να απαντούν ακόμη με σφοδρά αντιαεροπορικά πυρά στις επιθέσεις. Το Αντιτορπιλλικό "Κοτσάτεπε" εβυθίσθη στις 22.00 περίπου της 21ης Ιουλίου 1974 .

Τα σμήνη ανέφεραν στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας στην Άγκυρα ότι η «η τουρκική αεροπορία επετέθη στα πλοία που μετέφεραν ενισχύσεις στην Πάφο και βύθισαν το ένα από αυτά».

«Στο γραφείο του πρωθυπουργού στην Άγκυρα, ενθουσιασμένοι οι άνθρωποι αγκάλιαζαν ο ένας τον άλλο φωνάζοντας «Ζήτω, τα αγόρια μας, πετύχαμε». Η πρωτεύουσα πήρε βαθιές αναπνοές.Η νηοπομπή είχε αναγκασθεί να σταματήσει».

Το γραφείο δημοσίων σχέσεων και τύπου, του γενικού επιτελείου (Εθνικής Αμύνης) στην Άγκυρα, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

«Παρόλες τις φιλικές προειδοποιήσεις οι οποίες συνεχώς εκδίδονταν μέχρι σήμερα το απόγευμα, μία μεγάλη Ελληνική αποβατική νηοπομπή, συνοδευόμενη από ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη, κατόρθωσε να διεισδύσει στη περιοχή η οποία είχε κηρυχθεί «Απαγορευμένη» από της εσπέρας της 20ης Ιουλίου, και να καταπλεύσει στις 16.00, στα ανοικτά της Πάφου. Η νηοπομπή απήντησε με πυκνά πυρά στις προειδοποιήσεις της αεροπορίας μας και του ναυτικού μας και άρχισε να αποβιβάζει στρατεύματα στη Πάφο. Η αποβίβασις απετράπη μετά από επιθέσεις της τουρκικής αεροπορίας στον λιμένα της Πάφου. Οι επιθέσεις της αεροπορίας μας προξένησαν βαριές απώλειες στα πολεμικά και τα αποβατικά μέσα των Ελλήνων.

Ο Αντιναύαρχος Χανδρινός έφυγε από την ζωή το 1994 χωρίς ποτέ να παραπονεθεί για την απίστευτη συνωμοσία σιωπής εναντίον του για τις επιτυχίες του Αρματαγωγού "ΛΕΣΒΟΣ" κατά το 1974, αλλά και για τον παραγκωνισμό του.


Το Ελληνικό κράτος ποτέ δεν ετίμησε ούτε ανεγνώρισε τα πολεμικά επιτεύγματα του συγχρόνου ήρωα της Ελλάδας Ελευθερίου Χανδρινού και του πληρώματος του Αρματαγωγού "ΛΕΣΒΟΣ" .


Μιχάλης Σ. Βάρδας
Έφεδρος (εξ εφέδρων) Σημ/ρος Π.Ν.,
Αθήνα.